Postać ta odznaczyła się w środowisku lokalnym działalnością społeczną narodową i pisarską. Franciszek Nierzwicki  znany jako Stary Franek  urodził się 13 października 1821 roku w Więckowach w rodzinie chłopskiej. Uczęszczał do jednoklasowej pruskiej szkoły wiejskiej, gdzie dzięki ówczesnemu nauczycielowi nauczył się podstaw języka polskiego. W dorosłym życiu dokształcał się już samodzielnie, czytając dzieła polskich romantyków oraz książki historyczne. W 1847 roku założył rodzinę i osiadł na własnym gospodarstwie. Poza pracą na roli, Stary Franek pomagał przy budowie plebanii i ogrodzenia cmentarza w Skarszewach. Zajmował się zdobieniem ołtarza, wykonując drobne prace snycerskie. Był jednym z założycieli Bractwa Trzeźwości w Pogódkach, Aniołów Stróżów i Żywego Różańca. Uczestniczył w organizowaniu Towarzystwa Rolniczego w Kościerzynie i Pogódkach. Pełnił funkcję męża zaufania w Towarzystwie Ludowym w Skarszewach, a także skarbnika Towarzystwa Pomocy Naukowej w okręgu. Swoją działalność społeczną Nierzwicki rozszerzył propagując kulturę wśród chłopów. Lata aktywności zaowocowały sporym księgozbiorem, który udostępniał ludziom. Jak donoszą źródła był on zapalonym bibliofilem. Często zresztą sam czytywał na głos czasopisma i książki, skupiając we własnym domu rzesze chętnych słuchaczy. Pomagał organizować amatorskie teatry w Więckowach i okolicy.

Rzeźbił, grał na skrzypcach i pisał. Zamiłowanie do piśmiennictwa sprawiło, że 36 letni Nierzwicki rozpoczął działalność dziennikarską. Jego artykuły publikowano m.in. w Gazecie Gdańskiej, Gazecie Toruńskiej, Gazecie Wielkopolskiej. Najściślej jednak współpracował z redakcją Pielgrzyma, gdzie podpisując się jako Stary Franek, zawsze jasno wyrażał swoje poglądy. Nie stronił od krytyki działalności zaborców i panujących urzędów. Relacjonował okoliczne wydarzenia, ukazując właściwe postawy, jak również krytykując negatywne wartości życia mieszkańców. Bronił mowy polskiej, akcentował ogromne znaczenie tradycji religijnej i narodowej. Literacki talent ujawnił się w jego poetyckiej i gawędziarskiej twórczości. Został doceniony zarówno przez współczesnych mu, jak i późniejszych teoretyków literatury i językoznawców. Nazwano go nawet ‑ojcem pisarstwa w gwarze kociewskiej. Nierzwicki włączał się także w działalność patriotyczną na Pomorzu. Przemawiał na wiecach, prowadził agitacje wśród chłopów. W czasie powstania styczniowego pełnił funkcję męża zaufania Rządu Narodowego, co wiązało się z organizowaniem dostaw broni, zbiórkami pieniędzy i werbunkiem ochotników. Franciszek Nierzwicki był świetnym oratorem, moralistą i społecznikiem. Wygłaszał mowy podczas wszystkich ważnych okolicznych wydarzeń, mających miejsce w tamtym czasie. Był znaną i cenioną postacią - nie tylko w środowisku chłopskim.